Apel rozpoczął się wystąpieniem pana dyrektora szkoły mgr Bogdana Woźniaka. W przemówieniu zawarte było przywitanie wszystkich zebranych i przypomnienie z jakiej okazji jest ta akademia
Następnie rozpoczęła się część artystyczna, którą poprzedzało wspólne odśpiewanie Hymnu Państwowego. Uczniowie klasy V i VI przybliżyli młodszym kolegom historię naszego kraju – czasów, gdy Polska straciła niepodległość i zniknęła na 123 lata z mapa świata. Opowiadali o walce z zaborcami, patriotyzmie naszych przodków. O tym jak to Napoleon Bonaparte utworzył Księstwo Warszawskie w 1807 roku. Słuchaliśmy o powstaniach listopadowym i styczniowym, które zakończyły się klęską.
W kolejnej części uroczystości przewodnicząca samorządu uczniowskiego Nicole Jawor mówiła o pamięci naszych pradziadów o walce młodych chłopców, którzy najczęściej ginęli na polu bitwy o wolny kraj. Potem prowadząca apel Natalia Krzak mówiła wybuchu pierwszej wojny światowej w 1914 roku. Mówiła o walce trzech zaborców przeciwko sobie. Następnie uczeń Robert Włodarczyk mówił o podzieleniu braci przez zaborców i zmuszeniu do wojny ze sobą. Chór zaśpiewał pieśń „Piechota”. Prowadząca wymieniła działaczy niepodległościowych. Następnie przewodnicząca i uczniowie mówili o odzyskaniu niepodległości jak to m.in. 11 listopada 1918 roku Rada Regencyjna powierzyła Józefowi Piłsudskiemu władzę nad Polską. Po czym chór zaśpiewał pieśń „Pierwsza Brygada”. Pod koniec kolejni uczniowie recytowali wiersze dedykowane poległym za Ojczyznę.
Apel był przedstawiony w bardzo ciekawej formie
Godny strój, przypięcie stworzonego na lekcji plastyki KOTYLIONU, wysłuchanie apelu z prawdziwą powagą i zaangażowaniem, to szacunek dla historii i dziejów naszego narodu, to współczesny wyraz patriotyzmu. Podkreślić należy, iż patriota to nie tylko człowiek stający w obronie kraju podczas wielkich zagrożeń. Jest nim również osoba, która w codziennym życiu szanuje symbole narodowe, która pamięta o ważnych dla kraju i jego historii wydarzeniach czy rocznicach. Współczesny patriota to człowiek kultywujący pamięć o swoich przodkach, wyrażający zainteresowanie rodzimą kulturą, historią i teraźniejszą sytuacją kraju. Troskę o losy ojczyzny mamy, my Polacy, szansę okazywać niemal nieustannie. Jej wyrazem jest na przykład uczciwa i twórcza praca, rzetelne zdobywanie wiedzy, dbanie o poprawność języka ojczystego, zarówno w mowie, jak i piśmie, troska o dobro rodziny, a także szacunek dla narodowej tradycji.